299
loji alanında kullanılan IFN’lerin çoğu tip 1 interferonlardır. Bunların vücuttaki
birçok farklı hücreler üzerinde reseptörleri vardır ve bu nedenle çeşitli yan et-
kilere neden olurlar. IFN lambda bu yönden bir avantaja sahip olabilir, çünkü
reseptörleri daha az yaygın eksprese edilir. Daha iyi tolere edildiği ve potent
aktiviteli olduğu, hepatit C enfeksiyonunda yapılan çalışmalarda gösterilmiştir
(26). Bu IFN’nin HBV ve HDV’de işe yarayıp yaramadığı ileride gözlenecektir.
Öneriler
– ALT yüksek ve HDV RNA (+) kompanse evrede karaciğer hastalığı olan
bütün hastalar tedavi edilmelidir. Bu hastalarda tedavi kararı için kara-
ciğer biyopsisine gerek yoktur.
– ALT yüksekliğine rağmen HDV RNA (-) olan durumlarda HDV RNA tek-
rarlanmalıdır, yine negatif sonuç alınırsa, enzim yüksekliğinin başka ne-
denleri (ilaç, alkol, NASH, otoimmün hepatit gibi) araştırılmalıdır.
– HDV enfeksiyonlarında pegIFN? kullanılmalıdır, ilacın dozu hepatit
B’de olduğu gibidir.
– Delta hepatitinde tedavi süresi bir yıldan az olmamalıdır.
– HBV replikasyonu ön planda olan kompanse Delta hepatitli hastalarda
NUC analogları kullanılabilir.
– Delta hepatitine bağlı dekompanse karaciğer sirozunda IFN tedavisi
kontrendikedir. Bu hastalarda NUC analogları kullanılabilir.
– Karaciğer transplantasyonlu hastalarda reenfeksiyon oranının azaltıl-
ması için uzun süreli hepatit B immünoglobülini ve NUC analogları ve-
rilmelidir (27).
Sonuç olarak, HDV’nin keşfinden bu yana 30 yıldan uzun bir süre geçmiş
olmasına karşılık tedavisindeki seçenekler hâlâ sınırlıdır. Ancak gelecek için
tedavide ümit verici seçeneklerin olduğu görülmektedir. Delta hepatiti sade-
ce hasta tanımlandığında tedavi edilebilir. Bu nedenle çabalar sadece yeni
ilaçlar bulmaya değil aynı zamanda hekimlerde HDV farkındalığını artırmaya
yönelik olmalıdır.
Kaynaklar
1.
Hughes SA, Wedemeyer H, Harrison PM. Hepatitis delta virus. Lancet 2011; 378:
73–85
2.
Farci P, Roskams T, Chessa L, et al. Long-term benefi t of interferon alpha therapy
HDV Enfeksiyonu: Tedavi
