128
Kronik HCV
Çok sayıda transfüzyon, HCV bulaşması için çok daha büyük risk oluşturur.
İtalya’da 1000 talasemik hastada anti-HCV pozitifliği %80 olarak bulunmuştur.
Mısır’da ise anti-HCV pozitiflerin oranının talasemik hastalarda %47, uzun sü-
reli remisyondaki lösemik hastalarda %75 olduğu görülmüştür (4,5). Gelişmiş
ülkelerde kan donörlerinin taranması nedeniyle kan transfüzyonu yoluyla bu-
laşma yok denecek kadar azdır (6).
Plazma Ürünleri Alıcıları
Hemofilyaklardaki HCV prevalansı, transfüze edilen toplam kan ürünü mik-
tarına ve çeşidine bağlıdır. Kriyopresipitatla tedavi edilenlerde %66’dır ama
inaktive koagülasyon bileşenleriyle tedavi edilenlerde ve tek donör kriyopre-
sipitatla tedavi edilenlerde genellikle anti-HCV negatiftir ve risk yoktur.
Hemodiyaliz
Coğrafi bölgelere göre değişmekle birlikte anti-HCV seroprevalansı %20 ci-
varındadır. Kuzey Avrupa’da <%5 (7)
Japonya’da ise %30-50 kadardır (8). He-
modiyaliz ünitelerindeki yüksek HCV prevalansı yalnızca kan transfüzyonu
sıklığına bağlı değildir. Hemodiyalizin süresi, diyaliz ünitelerinin hasta ve sağ-
lık personeli ile temasa bağlı bulaşma ve ayrıca yetersiz enfeksiyon kontrolü
de bir nedendir.
Organ naklinde alıcılar da HCV enfeksiyonu bakımından yüksek risk al-
tındadırlar. Transplantasyondan önce bulaşma olması HCV pozitif olanlarda
enfeksiyonun rekürrensiyle sonuçlanır. Transplantasyon sırasında ise, nakle-
dilen organda HCV enfeksiyonu varlığı gibi nedenlerle bulaşma olur. Organ
transplantasyonlarında anti-HCV bakılması yeterli değildir. Mutlaka HCV RNA
da incelenmelidir. Günümüzde kan donörlerinin anti-HCV testiyle taranması,
kemik iliği transplantasyonlarında bulaşmayı %14’ten %1.6’ya düşürmüştür (9).
Anti-HCV pozitif donörlerden seronegatif alıcılara yapılan böbrek, kara-
ciğer ve kalp transplantasyonlarında risk oldukça yüksektir ve oran %90–
%100’lere ulaşmaktadır. Bütün dünyada yapılan enjeksiyonların yaklaşık
yarısı güvenli değildir; bunların büyük çoğunluğuysa Afrika ve Asya kıta-
larında uygulananlardır (10). HCV’nin epidemik olduğu Mısır’daki bulaşma
yolu özellikle belgelenmiştir ve geçmişte yapılmış güvenli olmayan enjeksi-
