282
HDV, HBV taşıyıcılarını enfekte eden defektif bir virüstür. Dünyadaki 350 mil-
yon kronik HBV taşıyıcısının 15 milyonunun HDV ile karşılaştığının serolojik
kanıtı vardır. 1980’lerde yapılan araştırmalar, bölgeden bölgeye değişiklik
göstermesine karşılık, HDV’nin endemik olduğunu ortaya koymuştur (1).
HDV bulaşması cinsel yoldan, kan yoluyla (iğne batması yaralanmaları, da-
mar içi ilaç kullanıcıları, transfüzyonlar) ve perinatal yoldan olabilir. Perinatal
yoldan bulaşma oldukça nadirdir. Şempanzelerde yapılan testlerde parente-
ral bulaşma için çok düşük miktarda virüsün yeterli olduğu gösterilmiştir (2).
HDV, tüm viral hepatit enfeksiyonları içinde en ciddisi olarak kabul edilir.
HDV, HBV enfeksiyonu varlığında iki şekilde bulaşabilir: 1) eşzamanlı HBV/
HDV enfeksiyonu (koenfeksiyon), 2) HBV ile enfekte bir bireyde HDV enfek-
siyonu (süperenfeksiyon). Bu iki farklı durum serolojik ve genomik testlerle
anlaşılabilmektedir (3).
HDV enfeksiyonu genellikle HBV enfeksiyonunu baskılar. Karaciğer doku-
sundaki HBcAg azalır veya kaybolur, HBsAg düzeyi düşer (4).
Koenfeksiyon
Bireyin HBV ve HDV ile eşzamanlı enfeksiyonu akut hepatit B ve akut hepatit
D ile sonuçlanır. HDV enfeksiyonu, HBV hepatositleri enfekte ettikten son-
ra başlar. HDV replikasyonu eşzamanlı HBV virülansına ve replikasyonuna
bağlıdır. İki virüs arasındaki etkileşim, koenfeksiyonun kliniğe, hafif enfeksi-
HDV Enfeksiyonu: Klinik
Dr. Evrim Kahramanoğlu Aksoy
Dr. Seyfettin Köklü
