283
HDV Enfeksiyonu: Klinik
yondan ciddi enfeksiyona veya fulminan enfeksiyona kadar geniş bir klinik
yelpaze içinde yansımasına neden olur (5). Akut enfeksiyon tek bir pik veya
bifazik pik gösterebilir. İlk pik HBV tarafından, ikinci pik HDV tarafından ger-
çekleşir (6). Koenfeksiyon genellikle kendi kendini sınırlar, çoğu vakada klinik
ve histolojik olarak diğer akut hepatitlerden ayrılmaz. Hastaların %95’i kendi-
liğinden düzelir. Süperenfeksiyonla karşılaştırıldığında daha sık fulminan he-
patite gidiş gösterilmiştir (7). Fulminan HDV enfeksiyon sıklığı HBV’nin başarılı
aşılama programıyla azalmıştır. Hastalığın ciddiyeti her iki virüsün genotipine
bağlıdır. Akut koenfeksiyon prognozunun, HBV monoenfeksiyonu ile karşı-
laştırıldığında daha ciddi seyrettiğini ve daha sık fulminan hepatite yol açtığını
gösteren çalışmalar vardır (8). Koenfeksiyon sonrası kronikleşme oldukça na-
dirdir. Caredda ve arkadaşları tarafından yapılan bir çalışmada kronikleşme
sıklığı %2.4 olarak bulunmuştur (9).
Süperenfeksiyon
Kronik HBV hastalarının HDV süperenfeksiyonu genellikle HBV veya HCV
monoenfeksiyonundan daha ciddi seyreder. Hastaların %90’ı kronikleşir;
enfeksiyonun spontan klirensi oldukça nadirdir. Kronik HDV fibrozun ilerle-
mesine, hepatosellüler kanser riskinde artışa, sirozun erken dekompansas-
yonuna yol açar. Süperenfekte HBsAg taşıyıcılarının çok küçük bir kısmında
enfeksiyon kendini sınırlar ve HBV kaybolur (10). HDV süperenfeksiyonu-
nun doğru tanısı anti-HBc IgM negatifliği ve HDV belirteçlerinin pozitifliği
ile konur (11).
Bu formaların yanı sıra “latent enfeksiyon” olarak adlandırılan kronik hepa-
tit D (KHD) nedeniyle karaciğer transplantasyonu olanlarda yüksek düzeyde
bir HBV replikasyonu ve karaciğer hasarı olmaksızın HDV reenfeksiyonu ge-
lişebilir. Bu enfeksiyon, yüksek düzeyde bir HBV enfeksiyonu ortaya çıkma-
HDV, HBV taşıyıcılarını enfekte eden defektif bir virüs olup, tüm
viral hepatit enfeksiyonları içinde en ciddisi olarak kabul edilir.
