65
iv. İmmün yetmezlikli hastalar, Hepatit C veya D koenfeksiyonu veya altta ya-
tan karaciğer hastalığı olanlar
Bu endikasyonlar akut hepatit B’nin kronik hepatit B reaktivasyonundan ayırt edil-
mesinde de taslağı oluşturmaktadır (1).
Akut hepatit B tedavisinde hepatik nekroenflamasyon riskini artıracağından
interferon kesinlikle verilmemelidir. Tedavi süresi kısa olabileceğinden tenofovir,
telbivudin ve entekavir monoterapi olarak kabul edilebilir seçeneklerdir. Hasta-
nın klinik durumu düzeldikten sonra ve HBsAg kaybolduktan sonra antiviral te-
davi kesilebilir (3,4,5).
Akut fulminan B hepatiti, sarılık ve koagülopatiyle birlikte karaciğer fonksiyon-
larının hızla bozulması ve hepatik ensefalopatinin varlığıyla tanımlanan ciddi bir
klinik tablo olduğundan, bu olgular antiviral tedaviye ek olarak mutlaka yoğun
bakım ünitesinde izlenmelidir. Ancak yoğun bakımla hastanın hayatta kalma ve
iyileşme olasılığı bir miktar artırılabilmekle birlikte, karaciğer transplantasyonu
hasta prognozunu etkileyen en önemli tedavi yöntemidir. Bu nedenle yoğun ba-
kımda izlenen hastaların bir an önce en yakın karaciğer transplantasyonu yapıla-
bilecek merkeze sevki planlanmalıdır. Karaciğer transplantasyonu yapılamayan-
larda mortalite oranı yüksektir (6).
Hepatit B Reaktivasyonunun Tedavisi
Hepatit B reaktivasyonu hem HBeAg-pozitif hem de HBeAg-negatif hastalarda
gelişebilir (7,8). Bu reaktivasyon sırasında hastaların bir kısmında akut alevlenme
olarak adlandırılan sarılık ve hepatik dekompansasyon gelişebilir ve kronik has-
talık zemininde akut karaciğer yetmezliğine ilerleyebilir (2). Kronik HBV enfek-
siyon reaktivasyonu HBeAg-pozitif hastaların %40-50’sinde immün temizlenme
fazında ortaya çıkabilir ve HBeAg kaybolmasında başarısızlık olursa uzayabilir.
Reaktivasyon, HBeAg-negatif hastaların %15-30’unda gelişebilir ve akut dekom-
pansasyon ile sonuçlanabilir. Bu hastalarda HBeAg seroreversiyonu nadirdir (9).
Hepatit B reaktivasyonu gelişen olgulara yoğun destek tedavisi ve yakın mo-
nitörizasyonun yanı sıra komplikasyonların tedavisi gerekir. Kronik hepatit B’nin
ciddi reaktivasyonunda immün aktivite çok fazladır ve bu nedenle hepatik de-
kompansasyona yol açabileceğinden interferon bazlı tedaviler kontrendikedir.
Oral nükleos(t)ide analogları (NUC) tedavide seçenek olarak kullanılabilir. Ciddi
reaktivasyonda karaciğer transplantasyonu yaşam süresini uzatır. Kronik hepatit
B’nin akut alevlenmesinde, antienflamatuar aktivitesi nedeniyle kortikosteroid-
Kronik HBV Enfeksiyonunda Tedavi
