79
dan farklı olarak bu ilaçlara uyumun daha az olması muhtemeldir. Çünkü hastalar
daha az motive edilmekte, kontroller daha seyrek yapılmakta ve hastaların mali-
yetleri her zaman karşılanamayabilmektedir. Bu nedenle bu özel hasta grubuna,
tedavi uyumunun tedavi yanıtına ne kadar etkili olduğu hekim tarafından ayrıntılı
anlatılmalıdır.
NUCs Tedavisinde Yan Etkiler
Onay almış nükleos(t)id analogları HBV için genellikle güvenlidir. Nükleos(t)id
analogların mitokondriyal toksisite riski vardır ama çok nadir görülmektedir. Nadir
de olsa ortaya çıkabilecek yan etkiler arasında, telbivudin tedavisi alan hasta-
larda miyopati ve periferik nöropati (43), karaciğer fonksiyonları ciddi derecede
bozuk olgularda uygulanan entekavir tedavisi sırasında laktik asidoz (44), adefo-
vir ve tenofovir alan olgularda nefrotoksisite ve tübüler disfonksiyon, tenofovir
tedavisinde ise düşük kemik mineral densitesi bildirilmiştir (29,45).
Hangisi Birinci Seçenek Tedavi Olmalıdır?
İlk seçenek tedavi kararı, ilacın güvenilirliği ve etkinliği, direnç gelişme riski,
tedavi maliyeti ve hastanın tercihine göre verilmelidir. IFN tedavisinin en önemli
avantajları sınırlı tedavi süresi ve özellikle HBeAg-pozitif genotip A hastalarında
HBeAg ve HBsAg kaybolma oranlarının daha yüksek olmasıdır. NUCs tedavi-
si iyi tolere edilebilen ancak uzun yıllar ve hatta birçok hastada yaşam boyu
kullanılması gereken medikasyonlardır. Entekavir, telbivudin ve tenofovir daha
potent antiviral etkinliğe sahiptir; entekavir ve tenofovirin ise direnç oranları
çok düşüktür.
AASLD, EASL ve APASL kılavuzlarının başlangıç tedavisi için ortak önerileri
PEG-INF?, entekavir veya tenofovir monoterapisidir (17,18,19). Ancak APASL kıla-
vuzunda, tenofovirin maliyeti ve bazı Asya ülkelerinde tenofovire ulaşım mümkün
olmadığı için, tedavi-naiv hastalarda birinci seçenek tedavi olarak entekavir, ade-
fovir, telbivudin veya lamivudin önerilmektedir (17).
ALT alevlenmesine bağlı hepatik dekompansasyonu önlemek için APASL kı-
lavuzu, ALT değeri NÜS’nin 5 katından daha yüksek olan hastalara NUCs kulla-
nımını önermekte ve IFN? önermemektedir (17). Her üç kılavuz da akut karaciğer
yetmezliği olan, dekompanse sirozu veya KHB’nin ciddi alevlenmesi bulunan ol-
gularda IFN önermemektedir.
EASL ve APASL kılavuzlarında, kompanse siroz olgularında, çok yakın izlem-
le PEG-INF? kullanılabileceği belirtilmektedir. Buna gerekçe olarak da, dikkatle
Kronik HBV Enfeksiyonunda Tedavi
