20
Kronik Hepatit B
yapılmış ve tüm coğrafi bölgeleri kapsayacak şekilde gönüllülerden kan ör-
nekleri alınmıştır. Yaklaşık 40.000 üzerinde kan örneği alınarak incelenmiş
ve HBsAg pozitifliği %6, anti-HBs pozitifliği ise %16 olarak bulunmuştur. Bu
çalışma verisindeki yüksek HBsAg oranının, çalışmaya başvuran kişilerin ço-
ğunlukla daha önceden bilinen kronik HBV enfeksiyonlu hasta gruplarından
oluşmasından kaynaklandığı düşünülmektedir (9).
HBV Genotiplerinin Epidemiyolojik Dağılımı
HBV genotipleri, tüm nükleotid sekansları üzerindeki %8’lik aminoasit dizi-
lim farklılığından kaynaklanan bir durumdur. Buna göre HBV 8 (A-H) ana ge-
notipe sahiptir. Bu genotipler dünya üzerinde farklı coğrafi dağılım göster-
mektedir. HBV genotipleri ve bu genotiplerin alt grupları, virüsün biyolojik
yapısında ve en önemlisi de klinik sonuçlar üzerinde rol oynamaktadır (11).
Birçok çalışmada HBV genotipleri ile HBeAg seroklirensi, karaciğer hasarı
ve interferon tedavisine yanıt arasında ciddi bir ilişki bulunduğu saptanmıştır.
Örneğin genotip C, sirozla daha fazla ilişkili genotipken, genotip B interferon
tedavisine genotip C’ye göre daha yüksek oranlarda yanıt vermektedir (12).
HBV’de görülen prekor mutantlar, çoğu kez genotip D ve takiben C ve B’de
görülmektedir. Ülkemizde de baskın genotip D’dir (13). HBV genotiplerinin
coğrafi dağılımı
Tablo 2
’de yer almaktadır.
Tablo 2:
HBV genotiplerinin coğrafi dağılımı (3)
Genotipler
Ülkelere göre dağılım
A
(Aa,Ae) Avrupa, Siyah Amerika, Güney Afrika, Asya, Hindistan
B
(Ba, Bj) Güney Çin, Tayvan, Vietnam, Japonya
C
Çin, Tayvan, Japonya, Tayland, ABD’deki Asyalı gruplar
D
Güney Avrupa, Arabistan, Hindistan
E
Batı Afrika
F
Arjantin, Alaska, Bolivya, Brezilya, Güney Amerika
G Fransa, Almanya, ABD
H
Orta ve Güney Amerika, Meksika
