267
Başlık
Hepatit Delta Virüsü
Enfeksiyonunun Epidemiyolojisi
Dr. Mustafa Kemal Çelen
Dr. Özlem Kandemir
Hepatit Delta virüsü kendi başına replike olamayan defektif bir virüstür. Zarf
proteinini yapamadığından viral bütünlüğünü sağlamak için hepatit B virüsü
yüzey antijenine (HBsAg) gereksinim duyar. Bu nedenle sadece hepatit B
virüsü (HBV) varlığında Delta enfeksiyonu meydana gelebilir. Hepatit Delta
virüsü (HDV) ilk kez 1977 yılında bulunmuştur. HDV zarflı, sferik bir partiküldür
ve içinde bir nükleokapsid bulunur. Nükleokapsid, RNA genomu ve tek bir
yapısal proteinden yani hepatit delta antijeninden (HDAg) oluşur. HDV en-
feksiyonu, HBV enfeksiyonundan daha az sıklıkta görülmesine karşılık, oluş-
turduğu hastalık tablosunun daha ağır olması nedeniyle halen önemini ve
ciddiyetini korumaktadır.
HDV enfeksiyonu sıklığının, HBV enfeksiyonlarının yaklaşık %5’i olduğu
kabul edilmektedir. Bu bağlamda dünyada 20 milyon kişinin Delta hepatit
virüsü ile enfekte olduğu tahmin edilmektedir. Defektif bir virüs olan Delta
virüsü, son dönemlerde yapılan etkili HBV aşılaması ve toplumda artan far-
kındalık nedeniyle ciddi anlamda azalma göstermiştir. HDV enfeksiyonunun
epidemiyolojisi kısmen HBV epidemiyolojisine benzemekle birlikte, bazı böl-
gelerde farklılıklar gösterebilmektedir.
HDV enfeksiyonu tüm dünyada görülebilir ama Güney Avrupa, Balkanlar,
Ortadoğu ve Kuzey Afrika’da endemiktir. Akdeniz ülkelerinde de HDV en-
demik olarak görülebilmektedir. Batı ülkelerinde oldukça nadir olup, olgular
daha çok ilaç bağımlılarıdır. Uzakdoğu’da ise Batı ülkelerine benzer şekilde
olgu sayısı azdır.
